1ـ در کتاب «مزامیر داوود» مزمور 37 چنین می خوانیم:
… زیرا که شریران منقطع خواهند شد، و امّا متوکّلان به خداوند وارث زمین خواهند شد، هان، بعد از اندک مدتی شریر نخواهد بود، در مکانش تأمّل خواهی کرد و نخواهد بود; امّا حکیمان (صالحان) وارث زمین خواهند شد!
2ـ و نیز در همان مزمور 37 (از مزامیر داوود) جمله 22 می خوانیم:
زیرا «متبرکان خداوند» وارث زمین خواهند شد، امّا ملعونان وی منقطع خواهند شد.
3ـ و نیز در جمله 29 در همان مزمور آمده است:
صدیقان وارث زمین شده ابداً در آن ساکن خواهند شد.
4ـ در کتاب «حبقوق» نبی، فصل 7، می خوانیم:
… و اگرچه تأخیر نماید; برایش منتظر باش!
زیرا که البتّه خواهد آمد و درنگ خواهد نمود;
بلکه جمیع امّتها را نزد خویش جمع می کند;
و تمامی را برای خویشتن فراهم می کند.
5ـ در کتاب «اشعیای نبی»، فصل 11، در بحثی که سراسر تشبیه است می خوانیم:
و نهالی از تنه یسی(1) بر آمده شاخه ای از شاخه هایش قد خواهد کشید…
ذلیلان را به عدالت حکم; و برای مسکینان زمین به راستی تنبیه (و مایه بیداری) خواهد بود…
کمربند کمرش عدالت،
و وفا نطاق میانش خواهد بود;
و گرگ با بره سکونت داشته،…
و طفل کوچک راعی (شبان) ایشان خواهد بود…
و در تمامی کوه مقدّس من هیچ ضرر و فساد نخواهند کرد
زیرا که زمین از دانش خداوند، مثل آبهایی که دریا را فرو می گیرند، پر خواهد شد.
1) «یسی» به منی «قوی» نام پدر داوود است (نقل از قاموس مقدس).
