جامعه از انسانهای مختلف با افکار، اهداف، آرزوها، رفتار و گفتار گوناگون و با سطوح مختلف مادی و معنوی تشکیل می شود. هر یک از افراد اجتماع از یک سو بر جامعه ای که در آن زندگی می کنند، به میزان شخصیت وجودی خود تأثیر می گذارند و از سوی دیگر از جامعه تأثیر می پذیرند. بنابراین تغییر افکار، اهداف و رفتار تک تک انسانها در حد خود بمنزله تغییر مکانیسم و ساختار جامعه محسوب می شود….
انتظار فرج و امید به آینده ای درخشان تغییر اساسی در رفتار و گفتار انسان ایجاد می کند. پس همانگونه که در سازندگی یک یک انسانها مؤثر است در سازندگی جامعه نیز که از همان انسانها تشکیل شده تأثیر خواهد گذاشت.
اعتقاد به ظهور مصلح کل و اینکه زمانی می رسد که تمام نابسامانیهای اجتماعی برطرف خواهد شد… انسان را وادار می کند که علاوه بر اصلاح خویش در جهت اصلاح دیگران نیز کوشش نماید، زیرا اصلاحات زیربنایی اجتماعی که انتظار آنرا می کشند، یک عمل فردی نیست. بلکه کاری است که تمام انسانهای متعهد و متقی باید در آن شرکت کنند و تلاشهای آنان هماهنگ و یکپارچه باشد و در یک فعالیت بزرگ و گسترده که پهنه گیتی را در بر می گیرد، هیچ کس نمی تواند از حال دیگران غافل باشد بلکه باید بر اساس مسئولیتی که بر عهده هر انسان صالحی هست، هرجا ضعفی مشاهده کرد برای اصلاح آن بکوشد.
لذا بر اساس بینش الهی، منتظران واقعی علاوه بر اینکه خود را از نظر فکری، عملی و اخلاقی اصلاح می کنند، در برابر نابسامانیهای اجتماعی نیز ایستادگی می کنند و به امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یک فریضه مهم الهی که تحقق سایر دستورات خدا به آن بستگی دارد می نگرند. به نظر آنها ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) حلقه ای است از حلقه های مبارزه حق بر علیه باطل که در طول تاریخ استمرار داشته و این آخرین حلقه آن مبارزه است که به پیروزی نهایی حق می انجامد.
