مفهوم واقعی «انتظار» که در روایات ما به عنوان بالاترین عمل شمرده شده و به «شمشیر زدن در رکاب پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بر فرق دشمن» تشبیه شده،
همین زمینه سازی است. و اگر نه انتتظار خشک و خالی و به عبارت دیگر، یک امید ذهنی، بی آنکه در جامعه تحقق یابد و آثارش آشکار شود، هیچگاه بهترین عمل نخواهد بود.
انتظار به معنی آینده نگری است و به معنی ناراضی بودن از وضع موجود و پرواضح است که یک چنین دگرگونی نیاز به زمینه سازی دارد.
در انقلابهای پیامبران نیز زمینه سازی وجود داشت و آنها در صورتی انقلاب را به ثمر می رساندند که در همه ابعاد زمینه ساز عملی می شد. و از آنجا که انقلاب مهدی (علیه السلام) جهانی و همه جانبه و دراز مدت است و هدف نهایی انقلابهای مقدس بشری است حتماً نیاز به زمینه سازی وسیعتر و عمیق تر دارد چرا که بنا بر اعجاز نیست، بلکه همانند انقلاب پیامبران بنا بر فکر و عمل و کار و سعی مردم در همه ابعاد است.
