علامات سر و صورت و اندام حضرت یا از توصیفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حضرت باقر (علیه السلام) و صادق (علیه السلام) است یا از کسانی که آنحضرت را در کودکی دیده اند مانند سعدبن عبدالله قمی و اسماعیل بن علی نوبختی و یا در بزرگی ایشان را دیده اند مانند علی بن ابراهیم مهزیار و ابن هشام و ابو محمّد.
حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: او جوانی است خوش روی و خوش موی و موهایش تا شانه هایش می رسد و نور رویش غالبست بر سیاهی محاسن انور او.»
مالکی در «فصول المهمه» در وصف آن حضرت آورده که مهدی (علیه السلام) مردیست خوش قامت و خوشروی و خوش موی و موهایش تا منکبین و بینی او بلند و نازک و جبین و مبین و مستبین مبارک او گشاده است.
حاج شیخ محمدجواد خراسانی در کتاب مهدی منتظر آورده است: از نظر قامت جوان چهارشانه، کشیده قامت، نه بلند بالا و نه کوتاه قد، از نظر صورت خوشرو و درخشنده به طوری که نور روی او بر سیاهی موی
ریش و سر غالب است. دو گونه او روان بدون برآمدگی و بر گونه راستش خال سیاهی است، پیشانی آن حضرت صاف و روشن و گشاده است. ابرو باریک، کشیده و گشاده و نزدیک به هم اما ناپیوسته، چشمانش سیاه و درشت و فرو رفتگی چشمها در اثر عبادت و بیداری شب و گریه بسیار باشد، بینی کشیده و بالا آمده و مختصر برآمدگی در وسط دارد. دندانهایشان به خصوص دندانهای جلو گشاده و به هم پیوسته است. رنگ چهره آن حضرت سفید درخشنده سرخگون خالص و رنگ سایر اعضاء بدن گندم گون و سبزه مایل به سفیدی نه سیاهی. رنگی موی ریش و سر سیاه و مجعّد اما نه زیاد در هم پیچیده و تا نرمی گوش از دو طرف آویزان و بر روی دوش ریخته و از وسط دارای فرق بود. سر مبارکش گرد و مدور و علامت ریختگی مور یا موهای ریز در بعضی از مواضع سر پیداست. استخوان سرشانه نرم و بزرگ و سردوش پائین افتاده و مابین دو شانه پهن است. مابین دو شانه آن حضرت از طرف چپ خالی است بر خلاف رنگ بدن و در زیر دو شانه برگیست مانند برگ یاس. در پشت مبارک دو خال است یکی به رنگ بدن و یکی شبیه به خال پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم). بر بازوی راستش این دو آیه نوشته شده است:
جاء الحق و زَهقَ الباطل إنّ الباطل کان ز هوقا» و «تَمَّت کلمةُ ربِّکَ صدقاً و عدلا لا مبدل لکلماتهِ و هو السَّمیعُ العلیمْ».
کف دست آن حضرت پهن و بزرگ و سینه پهن و فراخ و از گودال گلو تا ناف مانند خطی از مو کشیده شده و شکم بر آمده و بزرگ و دوران او
پهن و پرگوشت و بر ران راست خالی است خلاف رنگ بدن و دو زانو رو به جلو آمده از بزرگی.
از نظر قوت قوه او چنان باشد که اگر اراده کند بزرگترین درخت را از جا بکند و اگر در میان کوه صیحه بزند سنگهای کوهها از جا کنده شود و از هم بپاشد.
