1 ـ شیخ صدوق در کتاب «کمال الدین» از حضرت رضا (علیه السلام) روایت نمود که ایشان فرمودند: قائم کسی است که در زمان خروجش با آن طول زمان (غیبت) به صورت جوان ظاهر می شود و بدنش بااندازه ای پر قوتست که اگر بر درخت بزرگی دست دراز کند آن را از بیخ بر کند و اگر در میان کوهها نعره کشد سنگهای سخت از هیبت صوت او از هم پاشیده شود.
2 ـ در آن هنگام مواریث جمیع انبیاء و اوصیا در نزد آن حضرت
خواهند بود از جمله پیراهن ابراهیم، عصای موسی، انگشتری سلیمان، زره، عمامه، نعلین و سایر وسایل رسولخدا و ذوالفقار حضرت علی (علیه السلام).
3 ـ آن حضرت مانند رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در میان آفتاب راه می رود و او را سایه نمی باشد زیرا که نور الهی غالب بر همه انوار است و سایه نداشتن آن حضرت مستفاد از بسیاری از اخبار منقول از خاصه و عامه است که به حد استفاضه است که بحث آن در این مختصر نمی گنجد.
4 ـ جمیع دنیا در نزد آن حضرت به منزله کف دست او می باشد که پستی و بلندی و دریاها و جزایر همه از برای او پست و مسطح می شود که به هر چه بخواهد نظر فرماید بدون ستر و حجاب نظر می نماید.
5 ـ مؤمنان در زمان آن حضرت مستعد می شوند از برای فهم و دانش و در کمال عقل و دانایی و معرفت خواهند بود و از آن منبع فیوضات ربانی اقتباس جمیع اقسام علوم ظاهره و باطنه می نمایند و همه علوم انبیاء سلف از برای ایشان از یمن دست مبارک آن حضرتست که از روی رأفت و مهربانی بر سر دوستداران خود می کشد.
6 ـ از آن جمله عَلَم نصرت آنحضرت است که آن عَلَم از عمود عرش الهی است و چون عَلَم رسول خداست. آن به سوی هیچ طایفه ای فرستاده نمی شود مگر آن طایفه مخذول خواهند شد و قلوب مؤمنین لشگر او مانند پاره آهن خواهد بود در شجاعت و دلیری و به هر مؤمنی قوّت چهل مرد داده خواهد شد.
7 ـ هنگامی که حضرت مهدی (علیه السلام) ظهور نماید خداوند سرور و فرحی در قبور مؤمنین داخل می فرماید که هم ایشان مسرور و مبتهج خواهند
شد. به ظهور آن نور الهی و قبور ایشان پرنور می شود. و به زیارت یکدیگر می روند و مژده می دهند یکدیگر را به فرج آل محمد و جمعی از ایشان رجوع به دنیا می نمایند یا آن که جمعی را مختاری می نمایند بین رجوع به دنیا و بین بقاء در برزخ به وسعت رحمت پروردگار و مستفاد از بعضی ادعیه و اخبار آنکه کثیری از مؤمنین کامل الایمان در ایام دولت حقه آن جناب با شمشیر برهنه از قبور خود بیرون می آیند به جهت نصرت آن نور الهی و در راه دین خدا جهاد می نمایند.
8ـ مستفاد از بعضی اخبار آن که آن مظهر رحمت پروردگار قروض شیعیان خود را از احیاء و اموات ادا می نماید و ذمه همه را از حقوق الناس بری می نماید و ظاهر اینکه این رحمت در حق کسانی می شود که قروض ایشان از جهت ضیق معیشت اهل و عیال حاصل شده باشد و یا قرض کرده باشد به جهت خیرات و مبرات و انفاق فی سبیل الله و چنین اتفاق افتاده باشد که متمکن از اداء آن نشده باشد.
9ـ حضرت مهدی (علیه السلام) جمیع بدعتهای روی زمین و اوضاع فراعنه و متکبرین و شعار فاجرین و علامات مشرکین را از اعمال و افعال و صفات و حالات از بین برده و جمیع آلات محرمه از لهو و لعب و قمار و اسباب طرب را به جمیع اقسام آن قلع و قمع می فرماید و دارائی فاجرین و لباسهای کفار و مشرکین را از میان مسلمانان زایل می نماید.
10ـ آن حضرت مدارا با کسی نخواهد نمود و خویشی و آشنایی و اظهار دوستی را ملاحظه نخواهد فرمود، بلکه هر کسی از روی حقیقت و صدق، ایمان نفس الامری را اختیار نمود و اطاعت او خالصاً و مخلصاً
لوجه الله شد و در عقاید دین مبین بر نهج حق و صواب که طریقه امیرالمؤمنین و ائمه طاهرین علیهم السلام است معتقد شد و مکر و حیله و تزویر و زهد فروشی از خود دور کرد و تقوای واقعی را شعار خود قرار داد. پس او مقرب درگاه الله و مورد الطاف آن حجت پروردگار خواهد شد و إلا حضرت گردن او را خواهد زد.
11ـ آن حضرت امر می فرماید که مناره ها قصرها و نقشها که در مساجد بنا کرده اند و معمول بوده همه را خراب کنند و دوباره آن را به قسمیکه رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) تشریع فرموده است بنا نمایند.
12ـ آن حضرت دشمنان خانواده نبوّت از جمله بنی امیه و قتله حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) بنی عباس و نواصب و منافقین که خارج از زمره حقّه اند چنان می کشد که احدی از ایشان بر روی زمین باقی نمی گذارد.
