یکی از صفات برجسته و ذاتی و فضایل روحی آن حضرت، «صبر و تحمل» است.
آن حضرت، سختیها و بلاهای بیشتر و عظیمتری از همه امامامان معصوم – علیهم السلام – می بیند. در دوره های طولانی تاریخ حیاتش، حوادث تلخ و رویدادهای بزرگی را می بیند که جهان اسلام را سیاه و پیکره و اعضای آن را تکه تکه نموده و امت اسلامی با تمام تکه و پاره هایش زیر دست و پای کافران و استعمارگردان به زمین افتاده و دست و پا می زند. اینان انواع و اقسام ظلم و ستم را در جهان اسلام رواج داده و حدود و احکام خدا را تعطیل کرده و ثروتهای مسلمین را به غارت برده و در تمام قضایای امت اسلامی، تحکم نموده و زورگو می باشند.
و همه این بلاها و مفاسد و مصیبتها در جلو چشم و گوش آن حضرت انجام می گیرد و او به خاطر پدر بودنش برای تک تک افراد امت اسلامی و به خاطر رهبری معنوی و زمان را که دارد، قلب مبارکش از این همه مصیبتها و بلاهایی که بر سر امت اسلامی وارد می شود، به درد آمده و می سوزد.
و حقا صبر و بردباری را به جاودانگی، قرین خود نموده و همه شوون و امورش را به خدای احدیت سپرده است و این ذات مقدس حضرت احدیت است که سررشته همه امور به دست اوست و اوست که حاکم – علی الاطلاق – بر بندگانش است و هیچ گونه حکم و نظر دیگری برای غیر خدا نیست.
