زمان مطالعه: < 1 دقیقه
حال آن حضرت در اثر سم جفا رو به وخامت گذاشت و پزشکان از سلامتی آن حضرت مایوس شدند، لذا به سوی قبله متوجه شد و زبانش به ذکر خدا و تلاوت قرآن مشغول بود و با کمال تضرع و انابه، به خدا تقرب می جست و دعا و مسئلت می کرد تا اینکه روح طاهر و طیبش به ملا اعلی و به سوی خدا پرواز کرد و مورد استقبال فرشتگان و ارواح پاک پیغمبران و اوصیای آنان قرار گرفت.
فوت و شهادت امام حسن عسگری – علیه السلام – در آن عصر، برای جهان اسلام ضایعه سنگین و بزرگی بود؛ چه آنکه امت اسلامی، مصلح اکبر خویش را – که همواره در صلاح امت قد برمی داشت و از حقوق آنان دفاع می کرد – از دست داده بود، لذا از خانه امام فریاد و ناله و صدای سادات علوی به گریه و زاری برخاست.
