«محمد امین بغدادی» مشهور به «سویدی»، وجود حضرت امام منتظر – علیه السلام – را انکار کرده»! ولی گفته است که در آینده ولادت خواهد یافت. او می گوید: «شیعیان گمان کرده اند که او در سرداب سر من رای در سال 262 هجری غایب شده و او صاحب شمشیر و قائم قبل از قیام ساعت است و او قبل از ظهور، دو غیبت دارد، یکی از آنها از دیگری طولانیتر است».
من می گویم از اموری که باطل می کند این را که مهدی «محمد» همان منتظر قبل از قیام ساعت است، اصولی است که شیعیان آن را برای امامت تاسیس کردهاند. اصولی که در کتابهایشان می باشد عبارتند از:
1- نصب امام بر خدا واجب است.
2- بر خدا جایز نیست که زمان را از امام خالی بگذارد.
3- امامت به دوازده نفر منحصر است.
4- عصمت همهی اینان را واجب میدانند.
بنابراین، پس خداوند آنچه را که واجب بوده، ترک کرده است به اینکه امام مهدی را بعد از وفات امام حسن عسگری به عنوان امام نصب نکرده، بلکه امامت مهدی را به آخر الزمان انداخته است.
اگر شیعیان بگویند که مهدی همین الان امام است، جواب می گویم امام غایب چه فایدهای دارد؛ چون بر رفع ستم توانا نیست با اینکه امامان قبل از او با توجه اینکه به زمان پیغمبر نزدیک بودند، ظاهر بودند و حال آنکه این زمان که از زمان پیغمبر دورتر و ستم زیادتر است، نیاز بیشتری به امام دارد، و آنچه مورد اتفاق علماست این است که مهدی قائم در آخر الرمان است و زمین را از عدل پر میکند.(1)
انکار سویدی هیچ گونه اصل و اساسی ندارد و اعتقاد شیعه به امام زمان – علیه السلام – هیچ گونه تضادی با سایر عقاید و التزامات شیعه ندارد، آنطور که سویدی توهم کرده است؛ زیرا نصب امام بر خدا عقلا از باب لطف واجب است و شیعه به آن معتقد می باشد و امام مهدی، یکی از دوازده امام است که خلیفهی پیغمبر اسلام می باشند و از چشمها و دیدهها بر اساس حکمتی که در بحثهای سابق، بحث آن را با تفصیل توضیح دادیم – پنهان شده است و حتما ظهور خواهد کرد و حق و عدل و آرامش و رفاه بین مردم را برقرار خواهد کرد.
1) سبائک الذهب، ص 78.
