زمان مطالعه: 3 دقیقه یکی از مشکلات و مسائلی که به صورت یک آفت و بیماری در فرهنگ دینی و اسلامی ما اتفاق افتاد، نداشتن دیدی جامع و همه جانبه نسبت به دین و برخورد افراطی و تفریطی با آن می باشد. این پدیده که تقریباً در بیشتر فرهنگها شیوع دارد متأسفانه در فرهنگ ما نیز رسوخ کرد، و آفات مخصوص به خود را

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در علوم عقلیه به اثبات رسیده است که نفس انسان پیوسته در حال حرکت و شدن است فعلیّت او آمیخته به قوه و استعداد است و تدریجاً استعدادهای خود را به فعلیّت تبدیل می کند. در آغاز ساخته و کامل نیست بلکه تدریجاً خود را می سازد و گوهر ذات خود را پرورش می دهد. اگر در صراط مستقیم حرکت

زمان مطالعه: 3 دقیقه قرب و نزدیکی اقسامی دارد که عبارتند از: 1ـ قرب مکانی: هنگامی که دو موجود از جهت مکانی نزدیک به هم باشند گفته می شود آندو «قریب» به هستند. 2ـ قرب زمانی: در صورتی که دو شئ یا دو حادثه و یا عمل از جهت زمانی نزدیک به هم باشند گفته می شود آندو «قریب» به هم هستند. مانند قریب

زمان مطالعه: 2 دقیقه حال اینجا این سؤال پیش می آید که آیا به صرف انجام عمل خوب، انسان می تواند به مقام قربِ الهی برسد؟ و به عبارت دیگر آیا عمل صالح شرط کافی در رسیدن به چنان مقامی است؟ یا اینکه شرط کافی نبوده بلکه شرط لازم می باشد؟ و اگر شرط لازم باشد، شرط دیگرش چیست؟ جواب مسأله اینست که شرط

زمان مطالعه: < 1 دقیقه حال در اینجا این سؤال پیش می آید که نیت چیست؟ «نیّت» یک تعریف و توضیح ساده دارد و یک توضیح پیچیده و اولی را برای مطرح کردن در متن انتخاب می کنیم، و دوّمی را به پاورقی ارجاع می دهیم. اما توضیح ساده آن عبارت است از انجام دادن عمل به خاطر خدا به این معنا که و انسان

زمان مطالعه: < 1 دقیقه وقتی حقیقت نیت روشن گشت، می بینیم که نیتِ تقرب إلی الله همیشه ملازم و همراه با توجه و تصوّر ذهنی نسبت به خدای متعال می باشد. از طرف دیگر گفته شد که اعمال دو دسته اند، یک عدّه «جوارحی»اند و دسته دیگر «قلبی». اعمال جوارحی موقعی مقرِّب بودند که همراه با قصد قربت خالصاً لوجه الله باشند. و اعمال